ကပ္ေရာဂါ

 ကပ္ေရာဂါ

တစ္တီတူးငွက္

ထက္အာကာ

မိုးကမၺလာကိုေျခကန္ျပီး

ပက္လက္လွန္အိပ္တာ

မိုးျပိဳမွာစိုးလို႕ဆိုပဲ။

ျမင္းသတၱ၀ါ

သံုးဖက္သာေျခေထာက္ျပီး

ေနာက္တစ္ဖက္ၾကြအိပ္တာ

ေျမျပိဳမွာစိုးလို႕ဆိုပဲ။

သစ္ပင္ေပၚအိပ္တဲ႔ေမ်ာက္

ေျမေပ်ာက္မွာစိုးလို႔

တစ္ညသံုးခါဆင္းျပီး

ေျမၾကီးကိုစမ္းတယ္ဆိုပဲ။

ဒ႑ာရီစကား

နားထဲမွာဟာသသဖြယ္

အသြယ္သြယ္ငါတို႕ၾကားခဲ႔ေပါ႕။

ယေန႔

ျပည္တည္နာေတြနဲ႔

ေမႊေနာက္ခံေနရတဲ႔

ယေန႔ကမၻာ

အစစ အရာရာ

ယိုးယြင္းကာ

သြက္ခ်ာပါဒလိုက္ေနျပီဆိုပဲ။

ဘယ္အခါေသြးတိုးန႔ဲ

ဆိုး၀ါးစြာေနာက္ဆံုး

ကိစၥတံုးမလဲဆိုတာ

ပါရဂူပညာရွင္တို႕

ရင္စို႕မွာစူးေျငာင့္ေတြနဲ႔

ေစာင့္ၾကည္႔ကာရင္တမမျဖင့္

မ်က္ျဖဴခေနၾကသတဲ႔။

အဏုျမဴလက္နက္ပိုင္ရွင္တို႕

စိတ္မခိုင္စြာေလာင္စာအတြက္နဲ႔

ေလာဘတက္ ေဒါသထြက္လို႕

အဏုျမဴလက္နက္မိုး

ကမၻာကိုရြာသြန္းျဖိဳးခဲ႔ရင္

သင္  ငါတို႕ ဘ၀အဖံုဖံု

သရဏဂံုတင္ခ်ိန္ေတာင္ရပါ႕မလား။

ယင္းသို႔အနာဂတ္ကိုေမွ်ာ္

အေပ်ာ္ကိုဖယ္ထုတ္

ပစၥကၡအလုပ္ကဓမၼ

သမေအာင္စိတ္ကိုေမႊ

ဖည္မေသြႏွလံုးသားထဲ

ျမတ္တရာ၀ပ္စင္းေနပါမွ

၀င္လာမယ္႔ကပ္ေလာကဓံ

အာခံကာတုန္လႈပ္စိတ္

ငါတို႕ေတြ

ေခ်ာင္ပိတ္ထားနိုင္လိမ္႔မယ္။     ။

ဆဲြထုတ္ျခင္း

တစ္ခ်ဳိ႕လူေတြရဲ႕ဟာသျဖစ္ဖြယ္စကား

တစ္ဖက္သားသိကၡာကုိထိခုိက္ေစတယ္

သူမ်ားသိကၡာကုိထိပါးတဲ့ဟာသရပ္၀န္း

ဆန္းစစ္ၾကည့္   အႏွစ္ရွိသလားလုိ႔ေပါ့။

မရည္ရြယ္ပဲေဇာ္ကဲမင္းျဖစ္တာ  ဂြတ္ေပမယ့္

မရည္ရြယ္ပဲသူမ်ားသိကၡာကုိက်ေစလုိက္တာ

အျပစ္အနာအဆာကင္းသလား။

တစ္ေန႕တာျဖစ္ပ်က္သမွ်အလုံးစုံကုိ

အကုန္ဖြင့္ထုတ္သင့္သလား…

မိသားစုထဲကုိေပါ့……

သိကၡာဆုိတာ     ဘာလဲ..

ထိမ္းသိမ္းရမယ့္က်င္း၀တ္တစ္ခု

ဂရုျပဳအေလးမမူဘဲ

ႏွုတ္ပိတ္မႈ႔ခ်ဳိ႕တဲ့ေတာ္မူရင္

ဗေလာင္ဆူပြတ္သြားမယ္

ေလာကလူ႕ေဘာင္ေတြေပါ့။

တစ္ဖက္သားအသဲၾကား

ခံစားရေစတဲ့ ႏွိပ္ကြပ္ျခင္း

ေသမင္းကုိဖိတ္ေခၚသလုိျဖစ္တတ္တယ္။

 စကားဆုိ  ေတာင္လုိ မေမာက္နဲ႕

တံတားအုိ ေမွာင္ကုိမေလွ်ာက္နဲ႕

ေရွးစကားအဆုိ အထားအသုိေကာင္းေပမယ့္

အမွားမ်ဳိထားသူေတြကေတာ့

ပစ္စလက္ခတ္လုပ္တတ္တယ္။

အႏၱရာယ္ဆုိတာ အလမၸယ္ဆရာ မလုိဘူး  ေဟ့  လုိ႕

အေနာ္မွာ ဟုိဖက္မွာ ဆံပယ္သလုိ

အလြယ္ေလးရယ္လုိ႕ထင္မွတ္

ယတိျပတ္အေတးြ နဲ႕

နားေ၀းေနရင္

ပတ္၀န္းက်င္ေဘာင္ထဲက

လဲြဖယ္ခံအျဖစ္နဲ႕အထီးက်န္ရတတ္တယ္။

ဘရိတ္

ေနရာတကာမွာ သိကၡာ

ေနရာတကာမွာ ကရုဏာ

ေနရာတကာမွာ ေမတၱာ ဆုိတဲ့

ဘရိတ္နဲ႕အပိတ္

ၾကိတ္မွိတ္မထားရင္

အမ်ဳိးအစား မကဲြျပားတဲ့ျပႆနာ

ေဖြရွာေနသလုိျဖစ္ေတာ့မွာေပါ့။

ေငြပဲရွိရွိ

ပေဒသာပင္ပဲရွိရွိ

ရွိခ်င္တာရွိပါေစ

ေသရြာက စပြန္ဆာမပါပဲ

ေသခ်ာစြာ ေၾကာ္ျငာလုိက္မွာက

ေျမဇာပုံအျဖစ္ပါ။

ေျမသားက၀ါးစားခံရမယ္႔္

ရုပ္နာမ္သားေတြဟာ

ျပႆနာေတြကုုိ

ဘာ.ဘာ..ဘာ..ဘာျဖစ္လုိ႕

ဆဲြထုတ္ေနၾကရတာလဲ။   ။

ပံုေဆာင္ခဲ

ကမာေကာင္

ကိုယ္တြင္းေဆာင္တဲ႕အမိႈက္

လူမ်ားၾကိဳက္တဲ႔ပုလဲျဖစ္သြားတယ္။

ကာဘြန္အစု

ဓာတ္တစ္ခုမွ်သာျဖစ္တဲ႔စိန္

ျမိန္ယွက္စြာကမၻာမွာ

လူတကာစိတ္ထဲေနရာယူထားတယ္။

ပင္လယ္ေအာက္ေပတစ္ရာ

သႏၱာေကာင္ရုပ္ၾကြင္း

အျပစ္ကင္းလြတ္စြာ

ရတနာကိုးပါး

အေမြထားရတဲ႔

သႏၱေက်ာက္ျဖစ္သြားတယ္။

အလ်ဴမီနီယမ္ေအာက္ဆိုက္

ခရိုမီယမ္ျဒပ္စင္

ေပါင္းစပ္၀င္ေရာက္တဲ႕

ေက်ာက္ကုရုႏၵံဟာ

ဟန္ပန္မပါ

အနီေရာင္ကဗလာနဲ႔

ရတနာပတၱျမားျဖစ္သြားတယ္။

မႏုႆေဘာင္

အသီးသီးေဆာင္ထားတဲ႔စိတ္

ဘာနဲ႔ေပါင္းစပ္

ဘာနဲ႔ဟပ္၍

ဘာနဲ႔ကာဖံုး

ဘာနဲ႔ထံုး၍

ဘယ္သို႕ဘယ္ပံုေဆာင္မလဲ….?။

အမိႈက္

ေ၀ဟင္မွာေလဟုန္စီး

ရီးေလးခိုခ်င္တယ္

ခိုစရာစြမ္းအင္

သ႑န္ထင္မရွိေလေတာ့

ေ၀ဟင္က႑

မ်ိဳခ်ထားလိုက္တယ္။

နိုင္ငံမွာလွိဳင္အေက်ာ္

လူေဇာ္ေမာင္ျဖစ္ခ်င္တယ္

ေဇာ္စရာစြမ္းအင္

သ႑န္ထင္မရွိေလေတာ့

အေက်ာ္က႑

ၾကိဳးဆြဲခ်ပစ္လိုက္တယ္။

လူတကာ့ေခါင္းေဆာင္

ထြန္းေျပာင္စြာစံျပျဖစ္ခ်င္တယ္

ထြန္းေျပာင္မယ့္စြမ္းအင္

သ႑န္ထင္မရွိေလေတာ့

ေခါင္းေဆာင္က႑

ေျမခ်ပစ္လိုက္တယ္။

လူထဲမွာအာစရိ

သမာဓိရွိစြာျဖစ္ခ်င္တယ္

သမာဓိစြမ္းအင္

သ႑န္ထင္မရွိေလေတာ့

ဆရာ့က႑

ခ၀ါခ်ထားလိုက္တယ္။

ျဖိဳးေ၀စြာတိုးတက္ေရး

ေဘးမရွိညြန္ျပခ်င္တယ္

ညြန္ျပမယ့္စြမ္းအင္

သ႑န္ထင္မရွိေလေတာ့

ဖြံ႕ျဖိဳးေရးက႑

ေျခြခ်ပစ္လိုက္တယ္။

ေနရာတကာမွာ

သံုးစားမရတဲ႕

ဇီ၀တစ္ခုရဲ႕ဘ၀

အႏွစ္ကနတၳိ

ကိုယ့္ကိုကိုယ္ၾကည့္

ရွက္တတ္မႈရွိရွိနဲ႕

ျဗိခနဲဆြဲဆုတ္

ဟို အေ၀း လႊင့္ထုတ္ပစ္လိုက္..။

ေဒသတစ္ခုရဲ႕တစ္ေနရာ

လွပစြာဖန္းဆင္း

ရန့ံသင္းသင္းနဲ႕

ထြင္းေဖာက္ကာအက်ိဳးျပဳဖို႕

ပညာေတြစု အျမဳေတဒုနဲ႕

ျပည္႔စံုေအာင္ထုဆစ္ျပီး

အမိႈက္အျဖစ္ဖယ္ထုတ္လိုက္ရင္

အသက္ရွင္ရတဲ႕ဘ၀တစ္ခုဟာ

အနွစ္မရွိေပဘူးလား…………?။

(အေတြးတစ္မိုက္)

သုတ ဆိုတဲ့ေခတ္ေပၚ

ပညာေရးအေဖာ္ေနာက္

ေျမာ္ေထာက္ရႈ႕ဆင္ျခင္

ဥာဏ္အျမင္ ဗလာက်င္းနဲ႕

ကိုယ္တြင္းက်င့္ သီလ

ခ၀ါခ်ကာ လိုက္ေနၾကသူေတြ။

စည္းကမ္းဆိုတဲ့ေဘာင္

ေဆာင္စရာမလို ဟို.အေ၀းသြား

ငါ့စကား ႏြားရမႈေတြနဲ႕

အသားက်ေနၾကတဲ့ မ်ိဳးဆက္ေတြ။

ေလာင္ကစားေတြ ေပြလိမ္ရႈပ္

စိတ္ယုတ္မာေတြနဲ႕အေခ်ာင္လို

ေရသာခို စိတ္ဓာတ္

လက္ထပ္ထားၾကသူေတြ။

အဲဒီလို လူအမ်ားၾကား

အေကာင္းစား စနစ္တစ္ခု

ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္ မႈဆိုတာ

ေသခ်ာ ေရရာစြာ ျဖစ္ႏိုင္ပါ႕မလား…….?။

(ဒ႑ာရီအေတြး)

ေခတ္၊ရာစု

၀ါဒ၊အခ်ိန္

ရာသီ၊လူ

 စသည္တို႕ဟာ

အေျပာင္းလြဲႀကီး

ေျပာင္းလြဲခဲ႕ၾကၿပီးၿပီ။

ယၡဳလည္း

ေျပာင္းလဲေနၾကဆဲ။

ေနာင္လည္း

ေျပာင္းလဲၾကရဦးမည္။

အဲဒါေတြ..ဘာ့ေၾကာင့္

ခိုင္ၿမဲမႈမရွိပဲ

ေျပာင္းလဲေနၾကရတာလဲ.?။

အနိစၥမိခင္ရဲ့

ရင္ႏွစ္သည္းျခာ

သား သၼီး ရတနာေတြျဖစ္လို႕

ခိုင္မာမႈအားနည္းကာ

ေျပာင္းလဲျခင္းစက္၀ိုင္းထဲမွာ

လည္ပတ္ေနၾကရတာလား..?။

ယင္းသို႕ဆိုခဲ့ရင္

လူသားေတြအားလံုး

လူတန္းစားညီမွ်ေအာင္

ဘယ္သို႕လုပ္ေဆာင္မလဲ..?။

ေျပာင္းလဲျခင္းမ်ာစြာရဲ့

ကံၾကမၼာ အလွည့္အဖ်ား

သေဘာတရားေအာက္မွာ

ေလွ်ာက္လဲခ်က္ေပး

လာဘ္ လာဘေကၽြး နဲ႔

ေမွးတင္လွဳပ္ရွားေနၾကရတဲ့

မႏုႆ လူ႕ေဘာင္ကို

လူတန္းစားညီမွ်ေအာင္

လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ပါ့မလား…?။

ဘာရယ္…ညာရယ္

အကဲပို  စဥ္းစားဆိုလိုက္နဲ႕

ဥာဏ္တစ္မိုက္ ရဲ့အေတြး

အေ၀းထြက္သြားေဟ့…လို႕

အမိန္႔ေပးလိုက္တဲ႔အခါ…………………...။

(မေမ႕ေကာင္းတဲ႕အာဇာနည္)

အနိစၥဒုကၡအနတၱလို႕

ျမတ္ဗုဒၶေဒသနာ

ေဟာၾကားကာထားပါေသာ္လည္း။

အာဇာနည္တို႕ရဲ႕

အနိစၥခရီးဟာ

ေသာကထုကိုခပ္ၾကီးၾကီးျဖစ္ေပၚေစတယ္။

ရြက္ေၾကြေတာက

ရြက္၀ါေတြရဲ႕ေၾကြက်မႈဟာ

ႏွေျမာစရာမေကာင္းေသာ္လည္း။

အာဇာနည္တို႕ရဲ႕

အေၾကြေစာမႈဟာ

ရင္ထုမနာျခင္းကိုထုထည္ၾကီးမားေစတယ္။

သမုဒၵရာထဲကလွိဳင္းလံုးေတြဟာ

အညစ္အေၾကးေတြကိုရိုက္ထုတ္လို႕

ေရကိုသန္႕ရွင္းေစေပမယ္႕…

အာဇာနည္တို႕ရဲ႕ဇီ၀ကို

မရဏမင္းဆီပို႕လိုက္ျခင္းဟာ

ျပည္ျမန္မာဒို႕တစ္ေထြကို

အေမွာင္ထဲေရာက္သြားေစတယ္။

အာဏာမာန္ ေလလံဆြဲထားတဲ့

မသမာ၀ိသမေလာဘသားတစ္ခ်ိဳ႕ရဲ႕

တယူသန္မူမမွန္ လူမဆန္တဲ႕လုပ္ရပ္ေၾကာင္႕

အာဇာနည္ ဘာမထီေယာက်ၤားသားတို႕

ျပည္ျမန္မာ ကမၺလာဇမၺဴနယ္က

ဟိုတစ္ေနရာ တာ၀တိံသာသို႕

ေျခပဒါလွမ္းခုန္ကူးလိုက္ၾကတာ

၆၄ႏွစ္ေတာင္ျပည္႕ေရာ႕ေပါ႕။

 (အာဇာနည္ပုဂၢိဳလ္ၾကီးမ်ားကိုအမွတ္တရဂုဏ္ျပဳပူေဇာ္သည္/19/7/2011)