(အခ်စ္ကိုဆန္းစစ္ျခင္း)

ျမင္ျမင္ခ်င္းပဲ၊သုမိတၱာအသဲထဲ
တကယ္စြဲသြားမို႔၊ခိုင္ျမဲတဲ႔ပါရမီဆု
ပန္သမွ်ျပဳခဲ႔တယ္။
ရွင္ရေသ႔သုေမဓာ၊သုမိတၱာရဲပန္ဆု
ဂရုျပဳလက္ခံ၊ေမတၱာမွန္ေသြမပ်က္ပဲ
ဘ၀အဆက္ဆက္၊လက္ခ်င္းဆက္ကာ
ပါရမီျဖည္႔ခဲ႔ၾကတယ္။
ပါရမီအစုစု၊ရင္႔က်င္႔မႈသို႔၀င္ေရာက္
ေနာက္ဆုံးဘ၀မွာ၊၀ဋ္ဒုကၡကင္းရာ
အမတာျပည္နန္း၊နိဗၺာန္ျမန္းလို႔
သံသရာခရီလမ္း၊အျပီးသတ္ျပတ္ခဲၾကတယ္။
ဒီသေဘာတရား၊အေလးထားႏွလုံးသြင္းလွ်င္
ခ်စ္ျခင္းဆိုတာ၊မာယာကင္းေ၀း
အၾကင္နာေတြေထြးအံ႔၊
ေမတၱာေရာင္ျပန္နဲ႔ေဖးမ
ေစာင္႔ေရွာက္ၾကရင္
ဘ၀ခရီး..ရႈမျငိမ္းျဖစ္ေပမေပါ႔။
အခ်စ္ရဲ႔အရွိန္အဟုန္
ေမွးမွိန္ေအာင္လို႔
မႏုႆလူ႔ေဘာင္မွာ
ေပြလိမ္ကာရႈပ္ေထြး
အေႏြးဓာတ္ကင္းေ၀းေစေရး
ဦးစားေပးမေဆာင္ရြက္သင္႔ပါ၊
အခ်စ္ရဲ႕အရွိန္အဟုန္
သူ႔ရဲ႕ဂုဏ္မညွဳိးမွိန္ေအာင္
ေမာင္မယ္ေတြတူစုံတြဲလုိ႔
ေခြယိုင္မလဲတဲ႔အၾကင္နာ
ေပးေဆာင္ကာဂုဏ္ေက်းဇူးနဲ႔
အထူးျပဳၾကရင္း
ဘ၀တစ္စုံတို႔ရဲ႕သံသရာ
ေ၀းကြာရာတစ္ဖက္ကမ္းသုိ႔
ေျခလွမ္း၀င္ေရာက္ႏုိင္တယ္၊
သို႔မို႔ေၾကာင္႔
အခ်စ္နဲ႔မကင္းသူတိုင္း
ဘ၀ဂယက္လႈိင္းတြင္းမွာ
ႏွလုံးသြင္းထားရမွာက
အခ်စ္ရဲ႕ရသ၊အႏုအလွေတြနဲ႔ပုံေဖာ္
အၾကင္နာေနာ္မကင္းပဲ၊လက္ခ်င္း္တြဲခ်ိတ္
အမုန္းကိုတိတ္ဆိတ္ေစလ်က္၊
ရာသက္ပန္ဘ၀ခရီး၊တူစုံစီးကာ
ေပ်ာ္ပိုက္စြာေလ်ာက္လိုက္ၾကစုိ႔။။