ေျဖာင့္တန္းေနတဲ့ မ်ဥ္းတစ္ေၾကာင္းေပၚမွာ
ကၽြန္ေတာ့္ေမ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြက်ကြဲမသြားေအာင္
အေသအခ်ာဆုပ္ကိုင္ထားဆဲပါ………
ဘယ္ဘူတာမွာရပ္ရမယ္ဆိုတာမသိမခ်င္း
လမ္းခုလတ္မွာမခုံဆင္းနုိင္ေသးဘူး……
အေ၀းေျပးခရီးလမ္းမေပၚက
အိပ္မက္ေတြဆက္မက္ေနရဦးမယ္…….
အတိတ္ဆိုတာ
အေ၀းမွာမႈံမႈံ၀ါး၀ါးက်န္ရစ္ခဲ
သမင္လည္ျပန္လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့
ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္း
မိုက္တြင္းနက္သထက္နက္ေအာင္တူးရင္း
ရူးသြပ္ခဲ့တာ မျငင္းခ်င္ဘူး
ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္တာ
ကမၻာႀကီးရဲ႕နံရံမွာ
အမွန္တရားႏွင့္ေရးျခယ္
ဘယ္ေတာ့မွ
ေပ်ာက္ပ်က္မသြားနုိင္တဲ့ပန္းခ်ီကား
ႏွလုံးသားႏွင့္ဆြဲခဲ့ဖို႔ပါ……….
အတိတ္က ပစၥဳပၸန္
ပစၥဳပၸန္က အနာဂတ္
အေရာင္တဖ်ပ္ဖ်ပ္လင္းလက္ေနတဲ့အထဲမွာ
အိပ္မက္ေတြေတာက္ပေနရမယ္။
(ေဖာ္ျပခြင္႕ေပးသူ ရတနာေမာင္ မိသားစုဖိုရမ္)
No comments:
Post a Comment